وابستگی ظرفیت باربری شمعها به زمان، از مهمترین مسائل در زمینهی طراحی شمعهاست. عموماً ظرفیت باربری شمعهای اجرا شده در خاکهای چسبنده بعد از اتمام فرایند نصب و با گذشت زمان افزایش مییابند که آن را پدیدهی گیرش مینامند. در مطالعهی حاضر، برای تخمین میزان گیرش و ارائهی رابطهیی کابردی برای استفاده در مقاصد طراحی پیهای عمیق، از روش گروهی مدیریت دادهها (GMDH) که یک الگوریتم هوشمند و دادهمحور است، استفاده شده است. بانک دادهی استفاده شده در پژوهش حاضر، شامل خصوصیاتی از شمع و خاک بوده است که به عنوان متغیرهای مستقل به سیستم معرفی شدهاند. نتایج حاصل از تحلیل حساسیت مدل نشان میدهد که پارامترهایی، نظیر ظرفیت باربری اولیه و مقاومت برشی زهکشی نشدهی خاک با درصد مشارکت به ترتیب ۳۷ و ۲۲، تأثیر بهسزایی در افزایش ظرفیت باربری وابسته به زمان شمع دارند. چندجملهیی حاصل از مدلسازی برای پیشبینی ظرفیت باربری وابسته به زمان در مطالعهی حاضر، با
ضریب تعیین 0/76 میتواند به عنوان رابطهیی قابل قبول در فرایند طراحی شمع استفاده شود.
